مردم هند بطور قطع یکی از معدود مردمانی هستند که از هر فرصتی برای برگزاری جشن و شادمانی دریغ نمیکنند. شاید بتوان گفت همین سنت با ارزش است که سبب شده تمامی مردم هند، اعم از هندوها در مراسم دیوالی "Diwali" یا جشن نور و روشنایی بهره ببرند. بدون شک فضای دمکرات هند نیز به فراهم آمدن این شرایط کمک کرده است شرایطی که در آن آزادی ادیان و مذاهب به شرط رعایت حرمت سایر مذاهب، آزاد است، موقعیتی که رهبران کنونی هند به آن اهمیت بسیار میدهند چرا که آزادی مذهب در کنار حرمت نگه داشتن سایر مذاهب و ادیان در هند به آسانی بدست نیامده است. زمانی که مهمترین و اصلیترین جشن هندوها یعنی دیوالی "Diwali" که به عبارتی دیگر آغاز سال نو هندوها است و به جشن نور نیز مشهور است فرا میرسد.....
این تنها خانه هندوها و یا سیکها معتقد
به این مراسم نیست که با شمع و لامپ ها و ریسههای الوان نورآذین میشود،
بلکه مسلمانان و مسیحیان نیز به آذین خانههای خویش با شمع میپردازند تا
بر اساس سنت هندوها از تاریکی گذر و به نور خوش آمد گویند. اینکه در پشت
سر این سنت یک داستان و فلسفه اسطورهای هند قرار دارد، چندان مهم نیست
بلکه مهم آن است که روزی برای جشن است.
دیوالی "Diwali" از جمله
جشنهایی است که به خاطر زیبایی و دیدنی بودن در اکثر نقاط جهان شناخته
میشود اما در ایران چندان شناخته شده نیست. البته تصاویر این جشن زینت بخش
بسیاری از فیلمهای مستند و داستانی هند است و همه ساله عکاسان و مستند
سازان بسیاری را از سراسر جهان به هندوستان میکشاند.
هفته پیش که
هندوستان شاهد روز دیوالی 2009 و اجرای مراسم مربوط به این جشن ملی بود
تعطیل رسمی بود و مردم این کشور از چندین روز پیش تر خود را برای برگزاری
جشنهای شب و روز دیوالی که با اجرای برنامههای گسترده آتش بازی در
خیابانها، کوچهها و خانه ها همراه است، آماده کرده بودند. این فستیوال
یک جشنواره پنج روزه است که در سراسر هند اجرا میشود و پیشینه ی این سنت
به زمانهای قبل از تاریخ بازمیگردد. کشور بزرگ هند نزدیک به یک میلیارد و
یکصد میلیون نفر جمعیت دارد. از این تعداد جمعیت۷۰ درصد هندو، حدود
۱۸درصد مسلمان، ۸ درصد سیک و حدود ۴ درصد نیز از دیگر ادیان و مذاهب،
هستند.